ನೀರ ಮೇಲಣ ಗಾಳಿ ಗುಳ್ಳೆ ...
ಬಹುಶಃ ಇಷೆ್ಟೂ೦ದು ಜಟಿಲ, ಸ೦ಕೀಣ೯, ತೀರ ಪಫೆ೯ಕ್ಟ್ ಎನ್ನಿಸುವಷ್ಟು ರಚನೆಯನ್ನು ಇನ್ನಾವುದೇ ಇ೦ಜಿನಿಯರ್ ಮಾಡಿರಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅ೦ತಹದ್ದೊ೦ದನ್ನು ದೇವರು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ, ಮತ್ತದಕ್ಕೆ ಬುದ್ಧಿವ೦ತಿಕೆ ಕೊಟ್ಟು ಮಾನವ ಎ೦ದು ಕರೆದ. ಆದರೆ ನಾವದನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುತ್ತ, ದೇಶವನ್ನೂ ಹಾಳುಗೆಡವಲು ಬಳಸುತ್ತ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಕೈಮೀರಿದಾಗ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಏನೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ತೀರ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಪ್ಯಾಷನ್ನಿನ ಹುಡುಗನೊಬ್ಬನ ರಿಸ್ಟು ಮುರಿದು ಬಿಡುವುದೂ, ಕಬಡ್ಡಿಯವನ ಮೊಣಕಾಲು ಜರುಗಿಬಿಡುವುದೂ, ಹಾಡುಗಾರಳೊಬ್ಬಳಿಗೆ ಕಿವಿಯೇ ಕೇಳದಿದ್ದರೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ..? ಅದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಗುಲಾಬಿಯದ್ದಾಗಿತ್ತು. ತೀರ ಗಲಗಲ ಎನ್ನುತ್ತ ಚಟಪಟ ಅರಳು ಹುರಿದ೦ತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತ ಕೆಲಸ, ಬೊಗಸೆ ಎನ್ನುತ್ತ ಪಾರಮ್ಯ ಸಾಧಿಸಿದ್ದ ಗುಲಾಬಿ ಹೀಗೆ ಕೈಮುರಿದುಕೊ೦ಡ೦ತೆ ಬದುಕು ನಡೆಸುತ್ತೇನೆ ಎ೦ದು ಯಾವತ್ತೂ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ.
ಗುಲಾಬಿ ಚೆ೦ದ ಇ೦ಜಿನಿಯರಿ೦ಗ್ ಓದಿ, ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿ ಎಣಿಸುವಷ್ಟು ಸ೦ಬಳದ ನೌಕರಿಗೆ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದ೦ತೆ ನಾ ಮು೦ದು ತಾ ಮು೦ದು ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹುಡುಗುರು ಮುಕುರಿದ್ದಾರೆ. ಮೊದಲೇ ಎತ್ತರ ಚೆ೦ದ, ಚಟಪಟ ಮಾಡುತ್ತ ಓಡಾಡುವ ಹುಡುಗಿಗೆ ಕಾಳು ಹಾಕುವ ಹುಡುಗರಿಗೇನು ಬರ. ಆದರೆ ಅಚ್ಚರಿ ಎ೦ದರೆ ಊರ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಅದೇ ಅಧ೯ಚೆಡ್ಡಿ ಧರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕೋಲು ಮುಖದ ಅಪ್ಪಯ್ಯನಿಗೆ "ನೀನೇ ಹುಡ್ಗನ್ನಾ ನೋಡು..' ಎ೦ದು ಮದುವೆ ಷರಾ ಬರೆದಾಗ, ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ "ಗುಲ್ಬಿ.. ಬೆ೦ಗಳೂರಿನ್ಯಾಗ ಏನೋ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಾಳು..' ಎ೦ದು ಆಡಿಕೊ೦ಡವರೇ ಹೆಚ್ಚು. ಇದಿನ್ನೊ೦ದು ತರಹದ ವಿಚಿತ್ರ.
ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗಿರು ಎಡವಟ್ಟನ್ನೆಲ್ಲ ಬೇಕೆ೦ದೇ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಪಾಪದ ಆಸೆಗೆ, ಹಿಡಿ ಪ್ರೀತಿಗೆ, ಹುಡುಗನ ಹಿ೦ದೆ ಬೀಳುವ ತಪನೆಗೆ ಆಕೆ ಒಲಿದಿದ್ದು, ಎಡವಟ್ಟಾಗಿದ್ದು. ಬ್ರೇಕ್ ಆಫ಼್ ಆಗುತ್ತಿದ್ದ೦ತೆ ಕಾಳು ಹಾಕುವವರು ಜಾಸ್ತೀ. ಕಾರಣ ಹೆ೦ಗೂ ಮೊದಲಿನವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ, ಒಬ್ಳೆ ಇದಾಳೆ, ಸುಲಭಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಾಳೆ ಇತ್ಯಾದಿ ನಿಲುವಿನಲ್ಲಿ ಹಿ೦ದೆ ಬೀಳುವ ಟೈ೦ಪಾಸ್ ಗ೦ಡಸರ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಕೆಲ ಪೆದ್ದ ಹೆ೦ಗಸರು ಇನ್ನೊ೦ದು ಸುತ್ತಿನ ಅಫೆೀರ್‍ಗೆ ಕೈನೀಡಿ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ವಷ೯ಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಹುಡುಗರನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ, ಮಯಾ೯ದೆಯುತವಾಗಿ ಚೆ೦ದದ ಸ೦ಸಾರವಿದ್ದಾಗಲೂ ಹಳ್ಳಿಯವನು ಎ೦ದು ಡಿವೋಸ್‍೯ ಕೊಟ್ಟು "ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಎಡದಾರಿ' ಹಿಡಿದುಕೊ೦ಡು ಬರಕತ್ತಾಗದ ಬದುಕನ್ನು ನಡೆಸುವ೦ತಹ ಯಾವ ಅಡ್ಡಕಸಬು, ದ೦ಧೆಗೂ ಗುಲಾಬಿ ಕೈಹಾಕಿರಲಿಲ್ಲ.
"ಮುಧೋಳದ ಇನಾ೦ದಾರ ಹುಡುಗ ಬೆ೦ಗಳೂರಿನ್ಯಾಗೆ ಇ೦ಜಿನಿಯರ್ ಅ೦ತ..' ಎ೦ದು ಸ೦ಬ೦ಧ ಕುದುರಿಸಿ ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ಮದುವೆ ಮಾಡಿದರು. ಎಲ್ಲ ಸರಿ ಹೋಗಿತ್ತು ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ಸಿಗರೇಟಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಶನಿ ವಕ್ಕರಿಸಿಕೊ೦ಡಿತ್ತು. ಹುಡುಗ ವಿಪರೀತ ಸಿಗರೇಟು ಸೇದುತ್ತಿದ್ದ. ಎಷ್ಟೆ೦ದರೆ ರಾತ್ರಿ ಗುಲಾಬಿಯೊ೦ದಿಗೆ ಮಲಗುವ ಮುನ್ನ ಮತ್ತು ಅದಾದ ನ೦ತರವೂ ಅವನಿಗೆ ಸಿಗರೇಟು ಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಚೈನ್‍ಸ್ಮೋಕರ್.. ಆ ಸಿಗರೇಟು ವಾಸನೆ,
ಅದರಲ್ಲೂ ಸೇದಿದಾಗ ಹೊರಡುವ ಅಡ್ಡ ಘಾಟು, ಅದನ್ನು ಸೇದಿದ ನ೦ತರವೂ ಗ೦ಟೆಗಟ್ಟಲೇ ಅವರಿ೦ದ ಹೊರಡುವ ಬಾಯಿ ವಾಸನೆ, ಲಿಫ಼್ಟ್‍ನಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅದರ ಘಾಟು. ಇದೆಲ್ಲಕ್ಕಿ೦ತಲೂ ಮಿಗಿಲು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಟಾಯ್ಲೆಟ್ಟಿಗೂ ಸಿಗರೇಟಿಲ್ಲದೆ ಕಾಲೇ ಇಡುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವವರಿದ್ದಾರಲ್ಲ ಆ ದಿವ್ಯ ವಾಸನೆಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಈಡಾಗಬೇಕು, ಬದುಕು ಧನ್ಯವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇವೆಲ್ಲ ಒ೦ದು ಕೈ ಸೈರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದೇನೋ.. ಆದರೆ ಅ೦ಥಾ ವಾಸನೆಯಲ್ಲಿ ಸ೦ಸಾರ ಮಾಡುವುದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದಕ್ಕಿ೦ತ ಘೋರ ಇನ್ನೊ೦ದಿಲ್ಲ. ಬರೀ ಇದಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ. ಮನೆಗೆ ಬ೦ದ ನ೦ತರವೂ ಒಮ್ಮೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡದ, ಹಗಲಿರುಳೂ ಓಡಾಟ, ನೌಕರಿ, ಬೆವರು, ಗ೦ಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಕೂತಲ್ಲೇ ಕೂತು ಅಥವಾ ಪಯಣಿಸಿ ವಾಸನೆ ಹೊಡೆಯುವ ಬಾಯಿ, ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಇಣುಕುವ ಕಿಟ್ಟ, ಯಾವಾಗಲೂ ಸೋಮಾರಿತನಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದ ಅರೆಬಿರಿದ ಗಡ್ಡ, ದಿನವಿಡಿ ಬಮು೯ಡಾದಲ್ಲಿ ಹೊರಳಾಡುವ ಬಗೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಲ್ಲಿ ಪುಟ ತು೦ಬೀತು. ಇದರ ಜತೆಗೆ ಹಗಲಿನ ಮ್ಯೆಯ ಸುಸ್ತೀನ ಧಾರಾಕಾರದಲ್ಲೇ ಒಣಗಿ ಕರೆಗ೦ಟಿದ ಬನಿಯನ್ನಿನಲ್ಲೇ ಒದ್ದಾಡುವ ಗ೦ಡಸನ್ನು ಯಾವ ಹೆಣ್ಣೂ ತಾನಾಗಿಯೇ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರಳು. ಹಾಗ೦ತ ಎಲ್ಲ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಇದ್ದುದರಲ್ಲೇ ಅಪ್‍ಡೇಟ್ ಇತಾ೯ರಾ ಅದೂ ಇಲ್ಲ. ಅವರ ಗಲೀಜುಗಳದ್ದಿನ್ನೊ೦ದು ತದ್ವಿರುದ್ಧ ಗೋಳು. ಅದಿನ್ನೊಮ್ಮೆಗಿರಲಿ.
ಸಿಗರೇಟಿನ ಅದ್ಬುತ ಘಾಟು ಸೇರಿಬಿಟ್ಟರೆ ಬಹುಶಃ ಸ್ವಗ೯ದಲ್ಲೂ ಬಾಯಿಹೊಲಿದೆ ಕರೆದುಕೊ೦ಡಾರು ಅ೦ತಹದ್ದರಲ್ಲಿ ಹೆ೦ಡತಿಯಾದವಳು ಮನೆತು೦ಬಾ ಘಾಟು ತಿನ್ನುತ್ತ ಬೆಡ್ಡಿನಲ್ಲೂ ಆವರಿಸಿಕೊ ಎ೦ದರೆ ಅದಿನ್ನೆ೦ಗಾದೀತು..? ಶರ೦ಪರ ಜಗಳಕ್ಕೆ ಮನೆ ಈಡಾಗತೊಡಗಿತ್ತು. ಸ೦ಸಾರ ಎನ್ನುವುದು ಅ೦ತೂ ಒ೦ದು ಹ೦ತಕ್ಕೆ ಬರುವಲ್ಲಿಗೆ ಮೂರು ವಷ೯ ಕಳೆದು ಹೋಗಿತ್ತು. ಗುಲಾಬಿ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಗ೦ಡನ ಮಧ್ಯೆ ಈಗ ಒ೦ದು ಒಪ್ಪ೦ದ ಏಪ೯ಟ್ಟಿತ್ತು. ಆತ ಮನೆಯ ಹೊರಗಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರವೇ ಸೇದುವುದು ಮಾಡಬೇಕು. ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಮೊದಲೇ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಮುಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೀಗೆ, ಏನೋ ಹೂ೦.. ಎನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸರಿ ಹೋಗಿ ಆತ ನಿರುಮ್ಮಳವಾಗಿ ಹೊರಗಿನ ಕ೦ಪೌ೦ಡಿಗೆ ಆತು ನಿ೦ತು ಸೇದಿ, ಬಾಯಿ ತು೦ಬ ಚಿಕ್ಲೆಟ್ ತಿನ್ನುತ್ತ ಒಳಬರುತ್ತಿದ್ದ. ಸ೦ಸಾರದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಾಗಲು ವಾಸನೆ ಅಡ್ಡಿ ಏನಲ್ಲವಲ್ಲ. ಚೆ೦ದದ ಹುಡುಗಿ ಗುಲಾಬಿಯ ಬದುಕನ್ನು ಕೊ೦ಚ ಸಹ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದಳು. ಈಗೀಗ ಅವಳಿಗೂ ಅಡರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ವಾಸನೆಯಿ೦ದ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಗೆಳತಿಯರಿಗೆ "ಹೂ೦ ಘಾಟು ಬರದಿದ್ರೆ ಮನೆ ಬೇರೆಯವರದ್ದೇನು ಅನ್ನಿಸೋ ಹ೦ಗಾಗೇದ ನೋಡು..' ಎ೦ದು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಗೇಲಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಜೀಣಿ೯ಸಿಕೊ೦ಡು ಬದುಕತೊಡಗಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹಾಗೇ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಸಿಗರೇಟು ಅವನನ್ನು ಸುಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಎರಡೇ ತಿ೦ಗಳ ಒದ್ದಾಟದಲ್ಲಿ ಅವನು ಕ್ಯಾನ್ಸರಿಗೆ ಬಲಿಯಾದರೆ ಗುಲಾಬಿ ಬದುಕು, ಮನೆ ಎರಡನ್ನೂ ಹೊಸದಾಗಿ ಆರ೦ಭೀಸಲು ಕಾಲೂರಿ ನಿ೦ತಿದ್ದಳು.
ಇದೆಲ್ಲ ಕಳೆದು ಎರಡು ವಷ೯ವಾಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆಕೆಯ ಗ೦ಟಲು ಯಾಕೋ ಕರಕರ ಅನ್ನುವುದೂ, ಉಸಿರಾಟಕ್ಕೆ ತೊದರೆ ಇತ್ಯಾದಿಯಾಗಿ ಗುಲಾಬಿ ಬರುಬರುತ್ತ ಮಾತು ಮಾತಿಗೊಮ್ಮೆ ಗ೦ಟಲನ್ನು ತಡುವಿಕೊ೦ಡು ಮಾತಾಡುವುದು ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಮೊದಲೇ ಪ್ರಸೆ೦ಟೇಷನ್ನು ಇತ್ಯಾದಿ ಎ೦ದು ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಗಲಗಲ ಮಾತಾಡುವ ಗುಲಾಬಿಗೆ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿದ೦ತಾಗತೊಡಗಿತ್ತು. ಕಡೆಗೂ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದಾಗ, ಮೊದಲ ರಿಪೋಟ್‍೯ ಆಕೆಯ ಜೀವನದ ಅಧ೯ ಖುಷಿಯನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊ೦ಡುಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಗ೦ಡನ ನಿರ೦ತರ ಸಿಗರೇಟಿನ ವಾಸನೆಯ ಜತೆಗೆ ಅದೇ ಗಾಳಿಯನ್ನು ದಿನವೂ ನಿರ೦ತರವಾಗಿ ನಾಲ್ಕಾರು ವಷ೯ ಕುಡಿದ ಗುಲಾಬಿಯ ಗ೦ಟಲಿಗೆ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಅಡರಿತ್ತು."ಪ್ಯಾಸಿವ್ ಸ್ಮೋಕಿ೦ಗ್ ಎಫೆಕ್ಟ್' ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅದಕ್ಕೆ. ಕೂಡಲೇ ಆಕೆಯನ್ನು ಆಪರೇಷನ್ನಿಗೆ ಒಳಪಡಿಸಲಾಯಿತು. ಊರಿ೦ದ ಬ೦ದ ಅಮ್ಮ-ಅಪ್ಪ ಇಬ್ಬರೂ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಜೀವ ಹಿಡಿದು ಕಾಯತೊಡಗಿದ್ದರು. ಆರು ತಿ೦ಗಳ ಬಳಿಕೆ ಗುಲಾಬಿ ಬಾಯಿ ಬಿಡಲೆತ್ನಿಸಿದರೆ ಅಲ್ಲೇನಿದೆ..? ಗರ ಗರ ಎನ್ನುತ್ತಿದೆ ಅಷ್ಟೆ.. ಲ್ಯಾರಿ೦ಕ್ಸ್ (ಧ್ವನಿಪೆಟ್ಟಿಗೆ) ಕಿತ್ತು ಹಾಕಲಾಗಿತ್ತು.
ತೀರ ಆವತ್ತು ಎದುರಿಗೆ ಕೂತು, ಅ೦ಗೈ ಬೆವರುತ್ತಿದ್ದ ಅಶಕ್ತ ಗುಲಾಬಿಯ ಕೈಯನ್ನು ಮುಚ್ಚಟೆಯಿ೦ದ ಅದುಮಿ.. "ಏನೂ ಆಗಲ್ಲ ಸುಮ್ನಿರು. ನೀನು ಹಿ೦ಗೇ ಇರಲ್ಲ..' ಎ೦ದು ಏನೋ ನನಗೆ ತಿಳಿದ೦ತೆ ಸಮಾಧಾನಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಹೆಬ್ಬೆರಳನ್ನು ಸಹಿಗೆ ಒತ್ತುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗ೦ಟಲಿನ ಆಪರೇಷನ್ ಗುರುತಿನ ಕೆಳಗಿಟ್ಟು ಅದುಮಿ ಬಾಯೆ್ತರೆದಳು. ಸಲೀಸಾಗಿ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಒ೦ದಿಷ್ಟು ಮಾತು ಹೊರಬ೦ತು. ದೇವರೇ ಇ೦ತಹದ್ದೊ೦ದು ಸ್ಥಿತಿ ದಯವಿಟ್ಟು ಅದರಲ್ಲೂ ಹೀಗೆ ಸ೦ಸಾರ ಸಲಹುವ ಅಮ್ಮ೦ದಿರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೊಡಬೇಡ ಎನ್ನಿಸಿದ್ದು ನಿಜ. ಪ್ರತಿಬಾರಿ ಅದೂ ಲಿಮಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಗುಲಾಬಿ ಮಾತಾಡಬಲ್ಲಳು. ಗೊಗರುಗೊಗರಾಗಿ. ಹೆಚೆ್ಚ೦ದರೆ ಅಧ೯ ಗ೦ಟೆ. ಹಾಗೆ ಮಾಡುವಾಗೆಲ್ಲ ಗ೦ಟಲಿನ ಮೇಲೆ ಹೆಬ್ಬೆರಳು ಒತ್ತಿ ಹಿಡಿದು, ಅಲ್ಲಿನ ಕೂರಿಸಿರುವ ಥೆ್ರೂೀಬಿನ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಿ ಅದನ್ನು ಧ್ವನಿ ಹೊರಡಿಸುವಾಗ ಚಲಿಸುವ೦ತೆ ಮಾಡುತ್ತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡುವ ಯೋಚನೆಗಳನ್ನು ಧ್ವನಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪರಿವತಿ೯ಸಿ ಹೊರಕ್ಕೆ ಹಾಕಬೇಕು. ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಎಷ್ಟು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಆ ದೇವರು ಡಿಸೈನ್ ಮಾಡಿದ್ದಾನು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ನೋಡಿದವರು ಒಪ್ಪಲೇಬೇಕು. ಅ೦ತೂ ತಿಪ್ಪರಲಾಗ ಹಾಕಿ ಕೆಲವು ಧ್ವನಿ ಹೊರಡಿಸಲು ಶತಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನದೆದುರಿಗೆ ಮೂಲರಚನೆಯ ಅದ್ಬುತತೆ ಅದಿನ್ನೆ೦ಗಿದ್ದೀತು...?
"ಆ ಕಡೆಗೆ ಧ್ವನಿ ಇಲ್ಲ. ಈ ಕಡಿಗೆ ಪೂತಿ೯ ವಾಸಿ ಆದರೂ ಹಿ೦ಗೆ ಬದುಕಬೇಕಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಸ೦ಕಟ. ಮಾರಾಯ ಸರಿಯಾಗಿ ಹೊರಗಡೆ ಅ೦ಗಡೀಲಿ ಒ೦ದಿನ ಲಿ೦ಬು ಜ್ಯೂಸ್ ಕುಡಿದಿಲ್ಲ ನಾನು. ಅನವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಇದಕ್ಕೆ ತಗುಲಿಕೊ೦ಡೆ ನೋಡು. ಈ ಚೆ೦ದಕ್ಕ ಯಾಕಾರ ಮದುವಿ ಆದೆ ಅನ್ನಿಸ್ತದ ನೋಡು. ಆದರೆ ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಗುದ್ದಾಡದೆ ಬದುಕು ಮುಗಿಯಕ್ಕೆ ಕೊಡಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಆದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾತಾಡ್ತ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ತಾಕತ್ತು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ತಿದಿನಿ...' ಗುಲಾಬಿ ಮು೦ದೆ ಮಾತಾಡುವುದು ಬೇಡ ಎನ್ನುವ೦ತೆ ಆಕೆಯ ಹೆಬ್ಬೆಟ್ಟನ್ನು ಗ೦ಟಲಿನ ಗುರುತಿನಿ೦ದ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಕೆಳಗಿಳಿಸಿದೆ. ಗೊರಗೊರ ನಿ೦ತು ಹೋಯಿತು. ಜತೆಗೆ ಒ೦ದು ಜೀವ೦ತ ಖುಷಿಯೂ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿ೦ತುಹೋಗಿದ್ದು ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಬದುಕು ಕೈಕೊಡುವುದೆ೦ದರೆ ಇದೇನಾ..? ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳಾದರೂ ಸ೦ವಹನ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರದಿರುವುದು ಆಕೆಯನ್ನು ಕ೦ಗೆಡಿಸಿದ್ದು ಸ್ಪಷ್ಟ. ಮಗಳಿಗಾಗಿ ಗುಲಾಬಿ ಜೀವ ತೇಯುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಗುಲಾಬಿಯ ಹಿ೦ದೆ ವಯಸ್ಕ ಅಮ್ಮ ನಿ೦ತಿದ್ದಾಳೆ ಹಾರಲಿರುವ ತರಗೆಲೆಯಾಗಿ. ಮು೦ದೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.. ಕಾರಣ ಅವಳು ಎ೦ದರೆ...
(ಲೇಖಕರು ಕಥೆ-ಕಾದ೦ಬರಿಕಾರರು)
ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗಿರು ಎಡವಟ್ಟನ್ನೆಲ್ಲ ಬೇಕೆ೦ದೇ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಪಾಪದ ಆಸೆಗೆ, ಹಿಡಿ ಪ್ರೀತಿಗೆ, ಹುಡುಗನ ಹಿ೦ದೆ ಬೀಳುವ ತಪನೆಗೆ ಆಕೆ ಒಲಿದಿದ್ದು, ಎಡವಟ್ಟಾಗಿದ್ದು. ಬ್ರೇಕ್ ಆಫ಼್ ಆಗುತ್ತಿದ್ದ೦ತೆ ಕಾಳು ಹಾಕುವವರು ಜಾಸ್ತೀ. ಕಾರಣ ಹೆ೦ಗೂ ಮೊದಲಿನವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ, ಒಬ್ಳೆ ಇದಾಳೆ, ಸುಲಭಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಾಳೆ ಇತ್ಯಾದಿ ನಿಲುವಿನಲ್ಲಿ ಹಿ೦ದೆ ಬೀಳುವ ಟೈ೦ಪಾಸ್ ಗ೦ಡಸರ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಕೆಲ ಪೆದ್ದ ಹೆ೦ಗಸರು ಇನ್ನೊ೦ದು ಸುತ್ತಿನ ಅಫೆೀರ್‍ಗೆ ಕೈನೀಡಿ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ವಷ೯ಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಹುಡುಗರನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ, ಮಯಾ೯ದೆಯುತವಾಗಿ ಚೆ೦ದದ ಸ೦ಸಾರವಿದ್ದಾಗಲೂ ಹಳ್ಳಿಯವನು ಎ೦ದು ಡಿವೋಸ್‍೯ ಕೊಟ್ಟು "ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಎಡದಾರಿ' ಹಿಡಿದುಕೊ೦ಡು ಬರಕತ್ತಾಗದ ಬದುಕನ್ನು ನಡೆಸುವ೦ತಹ ಯಾವ ಅಡ್ಡಕಸಬು, ದ೦ಧೆಗೂ ಗುಲಾಬಿ ಕೈಹಾಕಿರಲಿಲ್ಲ.
"ಮುಧೋಳದ ಇನಾ೦ದಾರ ಹುಡುಗ ಬೆ೦ಗಳೂರಿನ್ಯಾಗೆ ಇ೦ಜಿನಿಯರ್ ಅ೦ತ..' ಎ೦ದು ಸ೦ಬ೦ಧ ಕುದುರಿಸಿ ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ಮದುವೆ ಮಾಡಿದರು. ಎಲ್ಲ ಸರಿ ಹೋಗಿತ್ತು ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ಸಿಗರೇಟಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಶನಿ ವಕ್ಕರಿಸಿಕೊ೦ಡಿತ್ತು. ಹುಡುಗ ವಿಪರೀತ ಸಿಗರೇಟು ಸೇದುತ್ತಿದ್ದ. ಎಷ್ಟೆ೦ದರೆ ರಾತ್ರಿ ಗುಲಾಬಿಯೊ೦ದಿಗೆ ಮಲಗುವ ಮುನ್ನ ಮತ್ತು ಅದಾದ ನ೦ತರವೂ ಅವನಿಗೆ ಸಿಗರೇಟು ಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಚೈನ್‍ಸ್ಮೋಕರ್.. ಆ ಸಿಗರೇಟು ವಾಸನೆ,
ಅದರಲ್ಲೂ ಸೇದಿದಾಗ ಹೊರಡುವ ಅಡ್ಡ ಘಾಟು, ಅದನ್ನು ಸೇದಿದ ನ೦ತರವೂ ಗ೦ಟೆಗಟ್ಟಲೇ ಅವರಿ೦ದ ಹೊರಡುವ ಬಾಯಿ ವಾಸನೆ, ಲಿಫ಼್ಟ್‍ನಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅದರ ಘಾಟು. ಇದೆಲ್ಲಕ್ಕಿ೦ತಲೂ ಮಿಗಿಲು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಟಾಯ್ಲೆಟ್ಟಿಗೂ ಸಿಗರೇಟಿಲ್ಲದೆ ಕಾಲೇ ಇಡುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವವರಿದ್ದಾರಲ್ಲ ಆ ದಿವ್ಯ ವಾಸನೆಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಈಡಾಗಬೇಕು, ಬದುಕು ಧನ್ಯವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇವೆಲ್ಲ ಒ೦ದು ಕೈ ಸೈರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದೇನೋ.. ಆದರೆ ಅ೦ಥಾ ವಾಸನೆಯಲ್ಲಿ ಸ೦ಸಾರ ಮಾಡುವುದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದಕ್ಕಿ೦ತ ಘೋರ ಇನ್ನೊ೦ದಿಲ್ಲ. ಬರೀ ಇದಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ. ಮನೆಗೆ ಬ೦ದ ನ೦ತರವೂ ಒಮ್ಮೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡದ, ಹಗಲಿರುಳೂ ಓಡಾಟ, ನೌಕರಿ, ಬೆವರು, ಗ೦ಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಕೂತಲ್ಲೇ ಕೂತು ಅಥವಾ ಪಯಣಿಸಿ ವಾಸನೆ ಹೊಡೆಯುವ ಬಾಯಿ, ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಇಣುಕುವ ಕಿಟ್ಟ, ಯಾವಾಗಲೂ ಸೋಮಾರಿತನಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದ ಅರೆಬಿರಿದ ಗಡ್ಡ, ದಿನವಿಡಿ ಬಮು೯ಡಾದಲ್ಲಿ ಹೊರಳಾಡುವ ಬಗೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಲ್ಲಿ ಪುಟ ತು೦ಬೀತು. ಇದರ ಜತೆಗೆ ಹಗಲಿನ ಮ್ಯೆಯ ಸುಸ್ತೀನ ಧಾರಾಕಾರದಲ್ಲೇ ಒಣಗಿ ಕರೆಗ೦ಟಿದ ಬನಿಯನ್ನಿನಲ್ಲೇ ಒದ್ದಾಡುವ ಗ೦ಡಸನ್ನು ಯಾವ ಹೆಣ್ಣೂ ತಾನಾಗಿಯೇ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರಳು. ಹಾಗ೦ತ ಎಲ್ಲ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಇದ್ದುದರಲ್ಲೇ ಅಪ್‍ಡೇಟ್ ಇತಾ೯ರಾ ಅದೂ ಇಲ್ಲ. ಅವರ ಗಲೀಜುಗಳದ್ದಿನ್ನೊ೦ದು ತದ್ವಿರುದ್ಧ ಗೋಳು. ಅದಿನ್ನೊಮ್ಮೆಗಿರಲಿ.
ಸಿಗರೇಟಿನ ಅದ್ಬುತ ಘಾಟು ಸೇರಿಬಿಟ್ಟರೆ ಬಹುಶಃ ಸ್ವಗ೯ದಲ್ಲೂ ಬಾಯಿಹೊಲಿದೆ ಕರೆದುಕೊ೦ಡಾರು ಅ೦ತಹದ್ದರಲ್ಲಿ ಹೆ೦ಡತಿಯಾದವಳು ಮನೆತು೦ಬಾ ಘಾಟು ತಿನ್ನುತ್ತ ಬೆಡ್ಡಿನಲ್ಲೂ ಆವರಿಸಿಕೊ ಎ೦ದರೆ ಅದಿನ್ನೆ೦ಗಾದೀತು..? ಶರ೦ಪರ ಜಗಳಕ್ಕೆ ಮನೆ ಈಡಾಗತೊಡಗಿತ್ತು. ಸ೦ಸಾರ ಎನ್ನುವುದು ಅ೦ತೂ ಒ೦ದು ಹ೦ತಕ್ಕೆ ಬರುವಲ್ಲಿಗೆ ಮೂರು ವಷ೯ ಕಳೆದು ಹೋಗಿತ್ತು. ಗುಲಾಬಿ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಗ೦ಡನ ಮಧ್ಯೆ ಈಗ ಒ೦ದು ಒಪ್ಪ೦ದ ಏಪ೯ಟ್ಟಿತ್ತು. ಆತ ಮನೆಯ ಹೊರಗಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರವೇ ಸೇದುವುದು ಮಾಡಬೇಕು. ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಮೊದಲೇ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಮುಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೀಗೆ, ಏನೋ ಹೂ೦.. ಎನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸರಿ ಹೋಗಿ ಆತ ನಿರುಮ್ಮಳವಾಗಿ ಹೊರಗಿನ ಕ೦ಪೌ೦ಡಿಗೆ ಆತು ನಿ೦ತು ಸೇದಿ, ಬಾಯಿ ತು೦ಬ ಚಿಕ್ಲೆಟ್ ತಿನ್ನುತ್ತ ಒಳಬರುತ್ತಿದ್ದ. ಸ೦ಸಾರದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಾಗಲು ವಾಸನೆ ಅಡ್ಡಿ ಏನಲ್ಲವಲ್ಲ. ಚೆ೦ದದ ಹುಡುಗಿ ಗುಲಾಬಿಯ ಬದುಕನ್ನು ಕೊ೦ಚ ಸಹ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದಳು. ಈಗೀಗ ಅವಳಿಗೂ ಅಡರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ವಾಸನೆಯಿ೦ದ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಗೆಳತಿಯರಿಗೆ "ಹೂ೦ ಘಾಟು ಬರದಿದ್ರೆ ಮನೆ ಬೇರೆಯವರದ್ದೇನು ಅನ್ನಿಸೋ ಹ೦ಗಾಗೇದ ನೋಡು..' ಎ೦ದು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಗೇಲಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಜೀಣಿ೯ಸಿಕೊ೦ಡು ಬದುಕತೊಡಗಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹಾಗೇ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಸಿಗರೇಟು ಅವನನ್ನು ಸುಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಎರಡೇ ತಿ೦ಗಳ ಒದ್ದಾಟದಲ್ಲಿ ಅವನು ಕ್ಯಾನ್ಸರಿಗೆ ಬಲಿಯಾದರೆ ಗುಲಾಬಿ ಬದುಕು, ಮನೆ ಎರಡನ್ನೂ ಹೊಸದಾಗಿ ಆರ೦ಭೀಸಲು ಕಾಲೂರಿ ನಿ೦ತಿದ್ದಳು.
ಇದೆಲ್ಲ ಕಳೆದು ಎರಡು ವಷ೯ವಾಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆಕೆಯ ಗ೦ಟಲು ಯಾಕೋ ಕರಕರ ಅನ್ನುವುದೂ, ಉಸಿರಾಟಕ್ಕೆ ತೊದರೆ ಇತ್ಯಾದಿಯಾಗಿ ಗುಲಾಬಿ ಬರುಬರುತ್ತ ಮಾತು ಮಾತಿಗೊಮ್ಮೆ ಗ೦ಟಲನ್ನು ತಡುವಿಕೊ೦ಡು ಮಾತಾಡುವುದು ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಮೊದಲೇ ಪ್ರಸೆ೦ಟೇಷನ್ನು ಇತ್ಯಾದಿ ಎ೦ದು ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಗಲಗಲ ಮಾತಾಡುವ ಗುಲಾಬಿಗೆ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿದ೦ತಾಗತೊಡಗಿತ್ತು. ಕಡೆಗೂ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದಾಗ, ಮೊದಲ ರಿಪೋಟ್‍೯ ಆಕೆಯ ಜೀವನದ ಅಧ೯ ಖುಷಿಯನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊ೦ಡುಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಗ೦ಡನ ನಿರ೦ತರ ಸಿಗರೇಟಿನ ವಾಸನೆಯ ಜತೆಗೆ ಅದೇ ಗಾಳಿಯನ್ನು ದಿನವೂ ನಿರ೦ತರವಾಗಿ ನಾಲ್ಕಾರು ವಷ೯ ಕುಡಿದ ಗುಲಾಬಿಯ ಗ೦ಟಲಿಗೆ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಅಡರಿತ್ತು."ಪ್ಯಾಸಿವ್ ಸ್ಮೋಕಿ೦ಗ್ ಎಫೆಕ್ಟ್' ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅದಕ್ಕೆ. ಕೂಡಲೇ ಆಕೆಯನ್ನು ಆಪರೇಷನ್ನಿಗೆ ಒಳಪಡಿಸಲಾಯಿತು. ಊರಿ೦ದ ಬ೦ದ ಅಮ್ಮ-ಅಪ್ಪ ಇಬ್ಬರೂ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಜೀವ ಹಿಡಿದು ಕಾಯತೊಡಗಿದ್ದರು. ಆರು ತಿ೦ಗಳ ಬಳಿಕೆ ಗುಲಾಬಿ ಬಾಯಿ ಬಿಡಲೆತ್ನಿಸಿದರೆ ಅಲ್ಲೇನಿದೆ..? ಗರ ಗರ ಎನ್ನುತ್ತಿದೆ ಅಷ್ಟೆ.. ಲ್ಯಾರಿ೦ಕ್ಸ್ (ಧ್ವನಿಪೆಟ್ಟಿಗೆ) ಕಿತ್ತು ಹಾಕಲಾಗಿತ್ತು.
ತೀರ ಆವತ್ತು ಎದುರಿಗೆ ಕೂತು, ಅ೦ಗೈ ಬೆವರುತ್ತಿದ್ದ ಅಶಕ್ತ ಗುಲಾಬಿಯ ಕೈಯನ್ನು ಮುಚ್ಚಟೆಯಿ೦ದ ಅದುಮಿ.. "ಏನೂ ಆಗಲ್ಲ ಸುಮ್ನಿರು. ನೀನು ಹಿ೦ಗೇ ಇರಲ್ಲ..' ಎ೦ದು ಏನೋ ನನಗೆ ತಿಳಿದ೦ತೆ ಸಮಾಧಾನಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಹೆಬ್ಬೆರಳನ್ನು ಸಹಿಗೆ ಒತ್ತುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗ೦ಟಲಿನ ಆಪರೇಷನ್ ಗುರುತಿನ ಕೆಳಗಿಟ್ಟು ಅದುಮಿ ಬಾಯೆ್ತರೆದಳು. ಸಲೀಸಾಗಿ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಒ೦ದಿಷ್ಟು ಮಾತು ಹೊರಬ೦ತು. ದೇವರೇ ಇ೦ತಹದ್ದೊ೦ದು ಸ್ಥಿತಿ ದಯವಿಟ್ಟು ಅದರಲ್ಲೂ ಹೀಗೆ ಸ೦ಸಾರ ಸಲಹುವ ಅಮ್ಮ೦ದಿರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೊಡಬೇಡ ಎನ್ನಿಸಿದ್ದು ನಿಜ. ಪ್ರತಿಬಾರಿ ಅದೂ ಲಿಮಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಗುಲಾಬಿ ಮಾತಾಡಬಲ್ಲಳು. ಗೊಗರುಗೊಗರಾಗಿ. ಹೆಚೆ್ಚ೦ದರೆ ಅಧ೯ ಗ೦ಟೆ. ಹಾಗೆ ಮಾಡುವಾಗೆಲ್ಲ ಗ೦ಟಲಿನ ಮೇಲೆ ಹೆಬ್ಬೆರಳು ಒತ್ತಿ ಹಿಡಿದು, ಅಲ್ಲಿನ ಕೂರಿಸಿರುವ ಥೆ್ರೂೀಬಿನ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಿ ಅದನ್ನು ಧ್ವನಿ ಹೊರಡಿಸುವಾಗ ಚಲಿಸುವ೦ತೆ ಮಾಡುತ್ತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡುವ ಯೋಚನೆಗಳನ್ನು ಧ್ವನಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪರಿವತಿ೯ಸಿ ಹೊರಕ್ಕೆ ಹಾಕಬೇಕು. ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಎಷ್ಟು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಆ ದೇವರು ಡಿಸೈನ್ ಮಾಡಿದ್ದಾನು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ನೋಡಿದವರು ಒಪ್ಪಲೇಬೇಕು. ಅ೦ತೂ ತಿಪ್ಪರಲಾಗ ಹಾಕಿ ಕೆಲವು ಧ್ವನಿ ಹೊರಡಿಸಲು ಶತಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನದೆದುರಿಗೆ ಮೂಲರಚನೆಯ ಅದ್ಬುತತೆ ಅದಿನ್ನೆ೦ಗಿದ್ದೀತು...?
"ಆ ಕಡೆಗೆ ಧ್ವನಿ ಇಲ್ಲ. ಈ ಕಡಿಗೆ ಪೂತಿ೯ ವಾಸಿ ಆದರೂ ಹಿ೦ಗೆ ಬದುಕಬೇಕಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಸ೦ಕಟ. ಮಾರಾಯ ಸರಿಯಾಗಿ ಹೊರಗಡೆ ಅ೦ಗಡೀಲಿ ಒ೦ದಿನ ಲಿ೦ಬು ಜ್ಯೂಸ್ ಕುಡಿದಿಲ್ಲ ನಾನು. ಅನವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಇದಕ್ಕೆ ತಗುಲಿಕೊ೦ಡೆ ನೋಡು. ಈ ಚೆ೦ದಕ್ಕ ಯಾಕಾರ ಮದುವಿ ಆದೆ ಅನ್ನಿಸ್ತದ ನೋಡು. ಆದರೆ ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಗುದ್ದಾಡದೆ ಬದುಕು ಮುಗಿಯಕ್ಕೆ ಕೊಡಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಆದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾತಾಡ್ತ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ತಾಕತ್ತು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ತಿದಿನಿ...' ಗುಲಾಬಿ ಮು೦ದೆ ಮಾತಾಡುವುದು ಬೇಡ ಎನ್ನುವ೦ತೆ ಆಕೆಯ ಹೆಬ್ಬೆಟ್ಟನ್ನು ಗ೦ಟಲಿನ ಗುರುತಿನಿ೦ದ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಕೆಳಗಿಳಿಸಿದೆ. ಗೊರಗೊರ ನಿ೦ತು ಹೋಯಿತು. ಜತೆಗೆ ಒ೦ದು ಜೀವ೦ತ ಖುಷಿಯೂ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿ೦ತುಹೋಗಿದ್ದು ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಬದುಕು ಕೈಕೊಡುವುದೆ೦ದರೆ ಇದೇನಾ..? ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳಾದರೂ ಸ೦ವಹನ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರದಿರುವುದು ಆಕೆಯನ್ನು ಕ೦ಗೆಡಿಸಿದ್ದು ಸ್ಪಷ್ಟ. ಮಗಳಿಗಾಗಿ ಗುಲಾಬಿ ಜೀವ ತೇಯುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಗುಲಾಬಿಯ ಹಿ೦ದೆ ವಯಸ್ಕ ಅಮ್ಮ ನಿ೦ತಿದ್ದಾಳೆ ಹಾರಲಿರುವ ತರಗೆಲೆಯಾಗಿ. ಮು೦ದೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.. ಕಾರಣ ಅವಳು ಎ೦ದರೆ...
(ಲೇಖಕರು ಕಥೆ-ಕಾದ೦ಬರಿಕಾರರು)
No comments:
Post a Comment